Ένας από τους πνευματικούς προδρόμους, πού άνοιξαν τον δρόμο της επανάστασης και της Ελευθερίας ήταν ο Άγιος Νικόδημος ὁ Αγιορείτης. Ο άγιος δεν οργάνωσε κλέφτες και αρματολούς, ούτε έγραψε επαναστατικά κείμενα όπως ὁ Ρήγας Φεραίος. Βοήθησε με τον τρόπο του, τον πνευματικό, τον Ησυχαστικό, τον συγγραφικό.
Ο Μοναχός από τη Νάξο με την εντυπωσιακή θεολογική και φιλολογική κατάρτιση, ο άνθρωπος πού συνέδεσε το όνομά του με το Άγιων Όρος, ο σπουδαίος αυτός πατερικός συγγραφεύς του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνος έδωσε χωρίς τυμπανοκρουσίες τον δικό του αγώνα. Με το κομποσκοίνι, με τη νοερά προσευχή, με την πέννα, με τα βιβλία, με τον γνήσιο πατριωτισμό του , τον οποίο διακρίνουμε στα γραπτά του άσο κι ον προσπαθεί να τον παρουσιάσει με ήπιο τρόπο.Ο Άγιος Νικόδημος ὁ Αγιορείτης βοήθησε την προετοιμασία του Αγώνος στηρίζοντας την Χριστιανική Πίστη και το ελληνορθόδοξο φρόνημα του υποδούλου λαού μας. Διδάσκοντας την ορθή Θεολογία, καταγράφοντας τούς Κανόνες τις Εκκλησίας μας (Πηδάλιον), συμβουλεύοντας κληρικούς και λαϊκούς (Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιο), καλλιεργώντας τον πνευματικό αγώνα κατά των παθών ( Αόρατος Πόλεμος), ανθολογώντας τα σπουδαιότερα νηπτικά-ησυχαστικά κείμενα (Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών).
Η κορυφαία εθνική προσφορά του Αγίου Νικοδήμου είναι ἡ συγγραφή του Νέου Μαρτυρολογίου. Πρόκειται για ένα βιβλίο, το οποίο περιλαμβάνει το συναξάρι (βίο και μαρτύριο) 87 αγωνιστικών μορφών πού προτίμησαν να θυσιασθούν παρά να αλλαξοπιστήσουν. Αυτοί είναι οι Νεομάρτυρες, οι πρώτοι αντιστασιακοί της δουλείας. Παράλληλα με το Κρυφό Σχολειό και τους κλεφταρματολούς, οι ταπεινοί αυτοί αγωνιστές τις Πίστεως και του Γένους με την προσευχή τους και την Ομολογία τους «είμαι Χριστιανός, δεν τουρκεύω» άνοιξαν τον δρόμο για την λευτεριά, στερέωσαν την ελληνορθόδοξη συνείδηση, έδωσαν μαρτυρία Χριστού και Ελλάδος, τόνωσαν το φρόνημα των αδελφών τους, μείωσαν και περιόρισαν τούς εξισλαμισμούς. Με το βιβλίο του αυτό, το οποίο φέρει ημερομηνία 1794, αλλά τυπώθηκε στην Βενετία το 1799, ο Άγιος Νικόδημος τολμά κάτω από τη μύτη του κατακτητή να δώσει μήνυμα αντιστάσεως, να καλλιεργήσει ελπίδα Αναστάσεως ψυχικής και εθνικής, να προτείνει και σε άλλους να μιμηθούν τούς Νεομάρτυρες. Στον πρόλογο του γράφει τα εξής λόγια πού θα μπορούσαν να του στοιχίσουν βάσανα και φυλακίσεις δεδομένου ότι το σύγγραμμα κυκλοφόρησε ευρέως στον χώρο του τουρκοκρατούμενου Ελληνισμού
Όταν ο Άγιος εκοιμήθη σε ηλικία 60 ετών στις 14 Ιουλίου 1809 το μήνυμά του είχε διαδοθεί πανελληνίως: Αξίζει να ζεις και να πεθαίνεις ως Ορθόδοξος Έλλην! Μετά από μόλις 12 χρόνια ἡ σημαία του Σταυρού κυμάτιζε υπερήφανα στους προμαχώνες των επαναστατημένων και ο αέρας έφερνε παντού το σύνθημα: Ελευθερία ή Θάνατος! Το αίμα των Νεομαρτύρων και ἡ διδασκαλία του Αγίου Νικοδήμου δεν πήγαν χαμένα. Η σπορά απέδωσε καρπούς.
Διασκευασμένο κείμενο του Κωνσταντίνου Χολέβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου