Το σημερινό Ευαγγέλιο, αντιπροσωπεύει και τη σημερινή εποχή, την οποία ζούμε.
Ὁ
καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ ἱερὸν θησαύρισμα
τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα,
τὴν ἐν Πνευματι Θείῳ· ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.
(Κοντάκιον της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, ήχος δ’)
Μεγάλη Θεομητορική εορτή εορτάζει η αγία μας Εκκλησία σήμερα.
Η αγάπη του Θεού για μας είναι ατέλειωτη αλλά και αμέτρητη. Όπως ένας γονιός δε σταματά να αγαπάει το παιδί του έτσι και ο Ουράνιος Πατέρας μάς αγαπά αρκετά και ανεξάρτητα από το αν τον αγαπούμε εμείς.
Στο σημερινό ευαγγελικό απόσπασμα, ο Κύριός μας μέσω μιας παραβολής μάς διδάσκει το νόημα της αγάπης που πρέπει να δείχνουμε στον πλησίον μας· αλλά και ποιος είναι ο πλησίον μας.
Ζούμε σε μια κοινωνία όπου καθημερινά ο ένας άνθρωπος προσπαθεί να ανέλθει σε πιο ψηλά σκαλοπάτια της δουλειά του, της επιτυχίας του κ.ο.κ. Το πετυχαίνει αυτό, κάποιες φορές, εις βάρος κάποιων άλλων συμπολιτών του. Δηλαδή: για να φτάσει αυτός εκεί που θέλει ίσως αδικήσει ή βλάψει κάποιον συνάδελφό του στην εργασία.